gradatim

grădātim, adv. [id.], step by step, by degrees, little by little, gradually (class.;

syn.: sensim, paulatim, pedetentim): nihil ita pedetentim et gradatim tum accessus a te ad causam facti, tum recessus, ut, etc.,

Cic. Fam. 9, 14, 7:

gradatim ascendere,

id. de Or. 3, 61, 227; cf. id. Part. 15, 54:

quid opus erat te gradatim istuc pervenire? Sumpsisses tuo jure. Quid autem est istuc gradatim?

id. N. D. 1, 32, 89; cf.:

gradatim respondens,

id. Tusc. 1, 24, 57:

ad pauciores deducere,

id. ib. 2, 65, 164:

cum gradatim sursum versus reditur,

id. Or. 39, 135:

captiosissimo genere interrogationis utuntur, cum aliquid minutatim et gradatim additur aut demitur,

id. Ac. 2, 16, 49; Varr. R. R. 3, 5, 4; Plin. 33, 4, 21, § 76:

quos non una ut dicitur pertica, sed distincte gradatimque tractavi,

Plin. Ep. 8, 2, 8; Gell. 14, 7, 9: amicos habere, by gradations, i. e. of different grades, Plin. Ep. 2, 6, 2.